اصولاً ، نباید چشم امید به خارج داشته باشیم .

اروپا را تحت فشار قرار می‌دهیم.

برای تقویت و گسترش همکاری‌ها ، با شرکای قدیمی خود مانند روسیه ، چین ، ترکیه و عراق ارتباط را بیشتر میکنیم .

وزیر امورخارجه ایران  ، با تاکید بر این که اروپا باید به تعهدات خود عمل کند ، پیرامون رفتار اروپایی‌ها در قبال برجام مطالبی را بیان کرد . .

جناب آقای دکتر ظریف ، وزیر محترم امور خارجه ؛ سال نو و سالروز بعثت پیامبر گرامی اسلام را خدمت شما تبریک عرض می‌کنم. همان‌طور که حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در سخنرانی نوروزی‌شان در حرم مطهر رضوی فرمودند در قضیه برجام  ، وظیفه‌ی اروپایی‌ها این بود که در مقابل آمریکا می‌ایستادند ، امّا با بهانه‌های مختلف نَایستادند و علاوه بر این ، و علیرغم اینکه خودشان هم مدام به ما تأکید کردند و می‌کنند ،که «مبادا از برجام خارج بشوید» ، عملاً از برجام خارج شده‌اند ، یعنی حتّی تحریم‌های جدیدی را علیه ایران به وجود آورده‌اند. به گفته‌ی رهبر انقلاب اسلامی ، اروپایی‌ها در این قضیه هم مثل گذشته ، به ما خیانت کردند و نمی‌توان از اینها توقّع داشت و به آن‌ها اعتماد کرد. لطفاً نظرتان را درباره رفتار دولت‌های اروپایی و برنامه‌ی دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی در قبال آن تشریح فرمایید.

محمد جواد ظریف : اروپایی‌ها از ابتدا به برجام به‌عنوان یک دستاورد نگاه می‌کردند ، اما شاید آن‌ها آمادگی نداشته باشند و قطعاً توان کافی نداشتند برای اینکه در مقابل تحریم‌های آمریکا ایستادگی کنند ، تلاش‌هایی کردند اما همان‌طوری که رهبر معظم انقلاب فرمودند ، این تلاش‌ها کافی نبود و حتی در بعضی موارد می‌شود گفت : که این تلاش‌ها نشان‌دهنده‌ عدم آمادگی اروپایی‌ها برای هزینه کردن در یک حوزه‌ای که خودشان ادعا می‌کنند اهمیت استراتژیک برای آن‌ها دارد ، بود. لذا این واقعیت را رهبر انقلاب از ابتدای خروج آمریکا از برجام مطرح کردند.

ما هم با توجه به اینکه ضرورت داشت اروپایی‌ها را ناگزیر کنیم ، بر اینکه به تعهداتشان عمل کنند ، در بُعد دیپلماتیک ، کار با اروپا را ادامه دادیم، کماکان هم ادامه می‌دهیم ،  اما هیچ‌گاه امید به اروپا نبستیم. برای همین هم هست که ، در سال‌های گذشته حتی در ابتدای برجام ، بیشترین رفت‌ و آمدهای ما ، رفت و آمدهای آقای رئیس‌جمهور ، رفت ‌و آمدهای بنده با کشورهای همسایه بوده ، با کشورهایی بوده که شرکای قدیمی ما هستند مثل روسیه ، مثل چین ، مثل ترکیه ، مثل عراق و توجه ما برای آینده‌ی روابط خارجی به این سمت بوده است. از ابتدای کار دولت یازدهم و به‌ویژه پس از خروج آمریکا از برجام ، توجه ما روی کشورهایی که نزدیک ما هستند ، در کنار ما بوده‌اند ،-حالا من نمی‌خواهم از کلمه‌ی «دوست» استفاده کنم-. کشورهایی که در شرایط دشواری با ما همکاری کرده‌اند ، متمرکز بوده است.

ما همچنان اروپایی‌ها ، را برای اجرای تعهداتشان تحت فشار قرار می‌دهیم. یعنی اروپا باید بداند که ، نمی‌تواند فقط با چند اظهارنظر و یا چند طرح اجرانشده ، از زیر بار مسئولیت‌هایش شانه خالی کند. لذا وظیفه‌ی ما به‌عنوان دستگاه دیپلماسی این است که کار اروپایی‌ها را پیگیری کنیم ، به آن‌ها تذکر بدهیم ، فشار بیاوریم که شما موظفید ، تعهداتتان را انجام بدهید ، اما هیچ‌گاه به آن‌ها چشم امید نباید داشته باشیم.

اصولاً ، نباید چشم امید  به خارج داشته باشیم . این انقلاب و این کشور ،  بر پایه‌ی امید به مردم ، البته بعد از امید به خدا و توسل به ائمه‌ی معصومین- و اتکای به مردم گردانده شده است. اگر امید به مردم و اتکای به مردم نبود ، هیچ‌گاه جنگ تحمیلی ، که همه‌ی دنیا در آن پشت سر رژیم متجاوز صدام قرار داشتند-، با آبرومندی و با پیروزی پایان پیدا نمی‌کرد ، این‌ها همه‌اش به‌خاطر این است که ما از ابتدای انقلاب ، امید را بر مردم گذاشتیم و از امیدوار بودن به خارجی‌ها امتناع کردیم و رمز موفقیت جمهوری اسلامی تاکنون هم همین بوده است.