موشک‌های بالستیک بدر 1، تاسیسات نفتی عربستان را هدف قرار دادند

موشک‌های بالستیک بدر 1، تاسیسات نفتی عربستان را هدف قرار دادند

اقتصادنیوز: ارتش و کمیته های مردمی یمن تاسیسات نفتی شرکت آرامکو عربستان در استان جیزان

عربستان را هدف حملات موشکی خود قرار دادند.

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از ایرنا، منابع یمنی اعلام کردند که در این حمله موفقیت آمیز از

 موشک های بدر -1 استفاده شد.

حمله به تاسیسات نفتی آرامکو در جیزان دو روز بعد از حمله موفقیت آمیز نیروهای یمنی به یک

فروند ناوچه جنگی عربستان در این استان انجام می شود.

بر اثر هدف قرار گرفتن این شناور شماری از نظامیان سعودی و نیروهای مزدور کشته و زخمی

شدند.

یک مقام یمنی گفت: حمله به شناور در پاسخ به اقدام اخیر نیروهای متجاوز ائتلاف به قایق صیادان

یمنی صورت گرفت.

به دنبال حملات وحشیانه جنگنده های سعودی به صیادان یمنی در نزدیکی سواحل الحدیده، 12 نفر

شهید و 7 تَن دیگر مفقود شده اند.

یمنی ها ماه گذشته هم موفق شدند یک ناو جنگی عربستان با نام 'الدمام' در دریای سرخ هدف قرار

 دهند و خسارات زیادی به آن وارد کنند.

هشدار آیت‌الله مکارم شیرازی نسبت به وقوع برخی انحرافات در عزاداری‌ها

هشدار آیت‌الله مکارم شیرازی نسبت به وقوع برخی

 انحرافات در عزاداری‌ها

 

گروه استانها- مرجع تقلید شیعیان گفت: امروزه مداحی نسبت به سابق گسترده‌تر شده است؛ به

همین دلیل باید مراقبت‌های ویژه‌ای در این خصوص صورت گیرد؛ نباید به نام مداحی کارهای

 سیاسی و جناحی کرد.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی آیت‌الله مکارم شیرازی، این مرجع تقلید

امروز در دیدار مدیران رادیو معارف و رادیو محرم، محرم و عاشورا را از سرمایه‌های مهم شیعه دانست

و اظهار داشت: دشمنان به دنبال ضربه زدن به مرجعیت و عاشورا هستند و به این مسئله اذعان می‌کنند و

برای تحقق آن سرمایه‌گذاری عظیمی را صورت داده‌اند.

وی انقلاب اسلامی ایران را نشأت گرفته از قیام عاشورا ارزیابی و تصریح کرد: در مسائل مربوط به

محرم و عاشورا تمام جناح‌ها و گروه‌ها ورود می‌کنند و اختلافات کنار می‌رود و این حلقه اتصال بسیار

ارزشمند است.

مرجع تقلید شیعیان با اشاره به نقشه‌های دشمنان برای کمرنگ کردن حضور مردم در برنامه‌های

 عزاداری محرم و عاشورا، نسبت به وقوع برخی آسیب‌ها هشدار داده و بر لزوم مراقبت همگان در این

خصوص تأکید کرد.

وی با یادآوری توصیه‌های همیشگی خود به مداحان، بیان کرد: امروزه مداحی نسبت به سابق گسترده‌تر

 شده است؛ به همین دلیل باید مراقبت‌های ویژه‌ای در این خصوص صورت گیرد؛ نباید به نام مداحی

کارهای سیاسی و جناحی کرد؛ خطبای محترم نیز باید مراقبت‌های لازم را داشته باشند.

آیت‌الله مکارم شیرازی با بیان اینکه در برنامه‌های مربوط به رادیو محرم از جنبه‌های معرفتی غفلت

 نشود، اظهار داشت: رادیو محرم باید جنبه تبیین گری و هدایت‌گری داشته باشد؛ رسانه‌ها نیز نباید تابع

 خواسته‌ها باشند، بلکه بایستی با توجه به آموزه‌های دینی معیارها را رعایت کنند.

مرجع تقلید شیعیان با اشاره به سبک‌های رایج در مداحی، برخی از آن‌ها را سبُک و دور از شأن

عزاداری امام حسین(ع) دانسته و بر لزوم پرهیز ازاین‌گونه سبک‌ها تأکید کرد.

وی در پایان گفت: امیدواریم که همه این سرمایه عظیم را پاسداری کنیم و برای پیشرفت اسلام و مکتب

اهل‌بیت(ع) از آن بهترین بهره‌گیری را داشته باشیم.

چرا سامانه پیام کوتاه پیام رسون؟

چرا سامانه پیام کوتاه پیام رسون؟

سامانه پیامک پیام رسون مجهز وپیشرفته ترین پنل اس ام اس در ایران

•کیفیت برتر خدمات و قیمت مناسب ، مقرون به صرفه ترین تعرفه ارسال پیام کوتاه 
• تبلیغات پیامکی پر بازده و هدفمند برای تمامی مشتریان گرامی جهت افزایش درآمد 
• امکان ارسال به بلک لیست (شماره های مسدودی) با باشگاه مشتریان 
• سرویس های متنوع و پنل های متفاوت با امکانات فراوان 
• بیش از 7 سال افتخار خدمت رسانی و سابقه درخشان و تحت نظارت سازمان های مربوطه 
• اعطای نمایندگی فعال در تمامی استان ها جهت فعالیت 
• نوآوری و کاربردپذیری و ارائه امکانات و ابزارهای نورآورانه برای ارسال و دریافت پیامک 
• پایداری منابع سخت افزاری و خدمات پشتیبانی و قابلیت اطمینان 
• پشتیبانی حرفه ای برای پاسخ به سوالات و مشکلات احتمالی کاربران در زمان استفاده از سامانه 
با ما دقیقا به هدف بزنید.37325725-071.......

نمایندگی پیامک پیام رسون شیراز بهترین ها را برای شما آرزومند است.

با پنل اس ام اس شیراز لذت ارسال انبوه پیام کوتاه ارزان را تجربه کنید.

بیانیه حزب اصلاح‌طلب کارگزاران: دولت فاقد استراتژی اقتصادی است

بیانیه حزب اصلاح‌طلب کارگزاران: دولت فاقد استراتژی اقتصادی است/ کابینه روحانی مجمع بوروکرات‌های بی‌انگیزه است

حزب کارگزاران در بیانیه‌ای با اشاره به حضور رئیس‌جمهور در مجلس، از لزوم بازسازی دولت سخن گفته و

تاکید کرده است که دولت حسن روحانی نیاز به خون تازه دارد.

 متن کامل این بیانیه را به شرح زیر است:

به‌ نام خدا

حضور رئیس‌جمهوری اسلامی ایران دکتر حسن روحانی در صحن مجلس شورای اسلامی برای پاسخ‌گویی به پرسش‌های نمایندگان گرچه نه  مجلس را «قانع» کرد نه ملت را «راضی» ساخت اما می‌تواند سرآغازی برای «اصلاحات راهبردی» در دولت از هر دو جهت «سیاستگذاری و اجرا» باشد.

ما کارگزاران سازندگی ایران به خوبی از سهم دیگر ارکان حاکمیت در پاسخگویی بحران سیاسی، اقتصادی و اجتماعی کنونی آگاهیم و از موضع رئیس‌جمهور در دعوت همه‌ قوای نظام سیاسی برای عبور از این بحران‌ها دفاع کرده و از پرهیز ایشان برای تشدید تنش در حاکمیت در این نطق استقبال می‌کنیم و متقابلا از قوای دیگر به‌خصوص قوه مقننه انتظار داشتیم و داریم که نقاط تنش‌زا را کم و کمتر نماید؛ اما این همه سبب نمی‌شود نقد استراتژیک دولت دکتر حسن روحانی را فرو گذاریم و با وجود حمایت اصولی خود از این دولت و دفاع از رای خود در سال‌های 1392 و 1396 از آن انتقاد کارشناسی نکنیم. ما براساس گفتمان دولت، دولت را نقد می‌کنیم:

* دولت فاقد استراتژی روشن اقتصادی است*

به نظر ما دولت فاقد استراتژی اقتصادی روشن است. با وجود آن‌که در افکار عمومی و نیز رسانه‌های اصولگرا این دولت به حمایت از اقتصاد آزاد شناخته و حتی متهم می‌شود، اما عملکرد دولت در پنج سال گذشته نسبتی با مولفه‌های این اندیشه اقتصادی ندارد. از سوی دیگر به جز اقتصاددانان آزادیخواه، طرفداران اندیشه‌ی نهادگرایی هم دل خوشی از دولت ندارند و مسئولیت سیاست‌های آن را برعهده نمی‌گیرند و طیف سوم که به مدافعان اقتصاد اسلامی مشهورند نیز در زمره‌ی منتقدان دولت قرار دارند. دولت روحانی نه به لوازم «اقتصاد آزاد» پای‌بند است و نه از نسخه‌های «اقتصاد ارشادی» پیروی می‌کند و در یک کلام دولتی سرگشته در میان مکاتب و اندیشه‌های اقتصادی است.

اوج این سرگشتگی را می‌توان در سیاست ارزی دولت به عیان دید: مهمترین سند افتخار اقتصادی دولت ثبات نرخ ارز در 5 سال ) تا قبل از خروج دونالد ترامپ از برجام) است. این در حالی است که به گفته‌ی اکثریت نیرومندی از اقتصاددانان آزادیخواه و مدافع بازار آزاد، دولت می‌توانست به جای سرکوب سیستماتیک نرخ ارز، در یک شیب ملایم رو به بالا، بهای ارز را بدون کمترین تنش اجتماعی و اقتصادی طی بازه زمانی 4ساله واقعی کند و مانع از شوک دی‌ماه 96 شود.

سرکوب فنر ارز در نهایت به این شوک ارزی بزرگ بدل شد که به غیر از عوامل سیاسی (چه خارجی و چه داخلی) ریشه در عملکرد اقتصادی و اجرایی درون دولت هم دارد و روحانی نباید اهمال دولت را نادیده بگیرد.

سرکوب فنر ارز در نهایت به این شوک ارزی بزرگ بدل شد که به غیر از عوامل سیاسی (چه خارجی و چه داخلی) ریشه در عملکرد اقتصادی و اجرایی درون دولت هم دارد و روحانی نباید اهمال دولت را نادیده بگیرد. افسانه‌ی پوپولیستی ارزش پول ملی گرچه در کوتاه‌مدت با سرکوب ارز زنده می‌ماند اما در درازمدت به ضرر اقتصاد، تولید و حتی ارزش پول ملی کشور است.

کاربست سازوکارهای اقتضائی که منجر به تغییرات پی‌در‌پی در سیاست‌های ارزی دولت در بهار سال 97 شد، متاسفانه زمینه رانت‌جویی و بستر ویژه‌خواری اخلالگران اقتصادی را فراهم ساخت که لاجرم موجب سردرگمی بازار و ابهام و سرگشتگی فعالان اقتصادی کشور شد. کارگزاران سازندگی بر این باورند گرچه رانت‌زایی این سیاست بسیار مهم بود اما مهمتر از آن عدول دولت از نظریه اقتصاد آزاد و نوعی انفعال گفتمانی دولت بود که گرچه پس از مدت کوتاهی اصلاح شد اما در همان بازه زمانی نیز ضربات جبران‌ناپذیری بر ساختار اقتصادی کشور وارد کرد.

*اصرار بر حفظ رئیس سازمان برنامه و بودجه مانع اصلاح سازوکار اقتصادی شد*

این ضربه جبران‌ناپذیر بیش از هر چیز ریشه در فضای ذهنی «دولتمردان روحانی» دارد. با وجود آنکه انتظار می‌رفت در دولت دوم دکتر روحانی هماهنگی و کارآمدی ستاد اقتصادی دولت بیشتر شود، اما اصرار بر حفظ رئیس سازمان برنامه و بودجه سبب شد این اصلاح ضروری رخ ندهد.

ما به جدّ معتقدیم، سازمان برنامه و بودجه مغز متفکر اقتصادی دولت است و به همین علت برای اصلاح عملکرد دولت نیازمند به تغییر در این مدیریت و تنظیم دو نهاد دولتی دیگر؛ بانک مرکزی و وزارت اقتصاد و نیز وزارت‎خانه‌های دیگر مانند وزارت صمت با این سازمان هستیم.

متاسفانه گرچه برخی می‌کوشند دولت مستقر را یک دولت تکنوکرات معرفی کنند، لکن کابینه آقای روحانی آکنده از بوروکرات‌هایی است که جز به حفظ نظام ناکارآمد اداری موجود کشور و ارائه گزارش‎های مثبت از نهادهای پایین‌دست به نهادهای بالادست نمی‌اندیشند. ما درباره شخصیت فردی این اشخاص اظهارنظر نکرده و به آنان احترام می‌گذاریم اما تکنوکرات واقعی پیش از آنکه به حفظ بوروکراسی بیندیشد در پی چابکی و کارآمدی آن در مسیر توسعه کشور است. دولت در کشورهای در حال رشد، موتور توسعه و حرکت به سوی اقتصاد آزاد است.

متاسفانه گرچه برخی می‌کوشند دولت مستقر را یک دولت تکنوکرات معرفی کنند، لکن کابینه آقای روحانی آکنده از بوروکرات‌هایی است که جز به حفظ نظام ناکارآمد اداری موجود کشور و ارائه گزارش‎های مثبت از نهادهای پایین‌دست به نهادهای بالادست نمی‌اندیشند.

ما مایل هستیم بر اهمیت محوری سازمان برنامه و بودجه در تاریخ توسعه ایران تاکید کنیم. این سازمان فقط نهاد تخصیص بودجه و تقسیم پول در کشور نیست. از آغاز تاسیس سازمان برنامه تا به امروز اکثراً اقتصاددانان یا تکنوکرات‌هایی بر کرسی صدارت این سازمان نشسته‌اند که برای توسعه کشور یعنی افزایش تولید و رشد اقتصادی برنامه داشته‌اند.

متاسفانه با وجود نقدهایی که بر سازمان برنامه و بودجه در دولت اول دکتر روحانی وارد می‌شد لکن در دولت دوم نه‌تنها اصلاحی صورت نگرفت بلکه روند مدیریتی این سازمان تثبیت و نهادهای دیگر در اطراف آن و براساس توانایی‌های مدیریت قبلی چیده شد. وزارت اقتصاد نیازمند مدیریت یک اقتصاددان بود و بانک مرکزی باید فراتر از یک حسابداری یا صرافی بزرگ اداره می‌شد اما فقدان استراتژی اقتصادی در دولت آن را به مجمعی از بوروکراتهای بی‌انگیزه (چه از لحاظ سیاسی و چه به لحاظ نظری) بدل ساخته است که دولت را  نه به عنوان «مغز متفکر توسعه ملی» که به عنوان یک «اداره‌ی کاغذی» تحلیل می‌کنند و تقلیل می‌دهند.

با خروج ایالات متحده آمریکا از برجام، ابتکار عمل سیاست خارجی ایران به شدت کاسته شده است. وزارت امور خارجه دولت دکتر حسن روحانی از آغاز، حول یک ایده محوری شکل گرفته بود که از برجام هم مهمتر بود. آن ایده‌ محوری، «استراتژی مذاکره» بود که از نظریه گفت‌وگوی تمدن‌ها، در تداوم سیاست تنش‌زدایی دولت‌های هاشمی و خاتمی و بازگشت از تنش‌آفرینی‌های دولت محمود احمدی‌نژاد گامی فراتر و رو به جلو بود. جلب اعتماد مقام معظم رهبری برای مذاکره با ایالات متحده آمریکا در موضوع مشخص یعنی پرونده هسته‌ای ایران هنر دولت روحانی بود که البته از دولت قبل کم و بیش شروع شده بود اما در این دولت رسمیت یافت و به برگ برنده روحانی بدل شد.

*پیش‌بینی خوش‌بینانه از انتخابات آمریکا منجر به غافلگیری دولت شد*

گرچه از همان آغاز سیاستمداران تندروی داخلی و خارجی از رادیکال‌های افراطی تا حزب جمهوری‌خواه آمریکا در این برنامه کارشکنی می‌کردند اما دولت با پذیرش و تنفیذ برجام «ثبات سیاسی»  را به ایران بازگرداند و هنرمندانه جمهوری اسلامی را از ذیل فصل 7 منشور ملل متحد خارج کرد.

متاسفانه پیش‌بینی خوش‌بینانه از انتخابات آمریکا و در نظر نگرفتن پدیده‌ ترامپ منجر به غافلگیری دولت شد و گرچه استادان روابط بین‌الملل معتقدند که حتی در صورت ریاست‌جمهوری هیلاری کلینتون امکان اخلال در برجام وجود داشت؛ اما دونالد ترامپ با مشورت بدترین دشمنان ایران از برجام خارج شد. چاره کار اما در ابتکار عمل در سیاست خارجی است.

ما معتقدیم دولت جمهوری اسلامی ایران نباید فریب رقابت‌های سیاست داخلی آمریکا میان دموکرات‌ها و جمهوریخواهان را بخورد و باید براساس اصول سه‌گانه «عزت، حکمت و مصلحت» تصمیم مستقل خود را  در سیاست خارجی اتخاذ کند. تداوم برجام در گرو تعمیق برجام است و تعمیق برجام )همان‌گونه که مقام معظم رهبری گفتند( تنها و تنها با تقویت اقتصاد ملی و اقتدار دولت جمهوری اسلامی ایران ممکن و میسر خواهد شد.

«مذاکره» یک ابزار در سیاست خارجی است که می‌تواند براساس «اصول» و «ارزش‌های ملی» زمان مناسب آن تعریف شود اما انفعال و مجامله در سیاست خارجی چاره‌ساز نیست.

«مذاکره» یک ابزار در سیاست خارجی است که می‌تواند براساس «اصول» و «ارزش‌های ملی» زمان مناسب آن تعریف شود اما انفعال و مجامله در سیاست خارجی چاره‌ساز نیست. دولت در این زمینه نیازمند تداوم حمایت همه ارکان حاکمیت از جمله مجلس شورای اسلامی است و باید مبتکرانه راه برون‌رفت از تهدیدها و تحریم‌های پیش‌رو را در پیش بگیرد.

پیشنهاد مشخص ما به ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران دکتر حسن روحانی، نوسازی دولت در هر دو عرصه‌ی سیاستگذاری و اجراست. دولت خون تازه می‌خواهد. باید به قوای تازه‌نفس که آماده‌ی شرایط جدیدند مجال داد. مردان «بزم» را در شرایط «رزم»  نمی‌توان به کار گرفت. شمشیرهای مرصّع را باید به دیوار آویخت و با سلاح آخته، هوشمندانه به مقابله با شرایط جدید رفت. مردم ایران گرچه همیشه آماده‌ی دفاع و مقاومت هستند اما همان‌طور که رئیس‌جمهور گفت «نه جنگ می‌خواهند و نه قحطی».

به نظر ما ایالات متحده آمریکا نیز نمی‌تواند وارد یک جنگ تمام عیار نظامی با ایران شود. شرایط داخلی آمریکا، اوضاع منطقه خاورمیانه و توان ملی ایران اعم از تاریخ، جغرافیا، فرهنگ و قدرت بازدارندگی کشور، مانع اصلی در برابر تجاوز آمریکا به ایران خواهد بود. اما بدتر از جنگ نظامی، تسلیم شدن در برابر جنگ اقتصادی و دیپلماتیک غرب است.

*نیاز به یک دولت جوان و کارآمد و باانگیزه داریم*

ایجاد یک دولت جوان، کارآمد و باانگیزه که با تغییر کامل کابینه اقتصادی دولت میسر است و بازگشت ابتکار عمل به سیاست خارجی ایران راز مقاومت عزتمندانه ایران در برابر تهدیدات خارجی است. در چنین شرایطی و از موضع اقتدار ملی، ایران می‌تواند از دستاوردهای برجام به عنوان یک سند بین‌المللی دفاع کند و وارد هر نوع ابتکار عمل سیاسی شود.

ما کارگزاران سازندگی ایران علاوه بر ناکارآمدی‌های دولت، دست‌های پنهان داخلی و خارجی را در ناکامی دولت به خوبی می‌بینیم و قصد انکار دشمنی آن‌ها را با دولت نداریم. هیچ دولتی بعد از سال 1360 با این موج تخریب و حجم توهین و تهدید مواجه نشده است. توهین به رئیس‌جمهور و تهدید وی به ترور در جریان ماجرای فیضیه تنها نمونه‌ این اقدامات نیست که دامنه آن سالیانی فراتر و شکننده‌تر بوده است.

اینکه رئیس‌جمهور سعی کرد با متانت سوال مجلس را پاسخ دهد تا تنش‌آفرینی نشود و به نوعی آبروی خود را در گرو آرامش کشور نهاد از لوازم اخلاقی و ضرورت‌های پاسخگویی رئیس دولت در پیشگاه ملت بود، اما انتظار می‌رفت «منطق پرسشگری» پارلمان از رئیس‌جمهور منتخب و نحوه ورود به اجزاء آن، روشن‌تر و قانع‌کننده‌تر به افکار عمومی عرضه می‌شد.

متاسفانه نه‌تنها دولت که دیگر نهادهای قانونی کشور به خصوص مجلس از یک ضعف ساختاری و حقوقی رنج می‌برند که ما در فرصتی دیگر به آسیب‌شناسی حقوقی کلیت نظام جمهوری اسامی ایران خواهیم پرداخت. اما فکرمی‌کنیم دولت دکتر حسن روحانی به عنوان منتخب ملت موظف است به «رای مردم» و «اعتماد مردم» متعهد بماند و با رفع مشکلات داخلی خود «حجت» را بر دیگر قوا تمام کند و دست‌کم در برابر رای‌دهندگان از حیثیت سیاسی خود صیانت نماید و این کار فرجام نمی‌یابد مگر با تحول در سیاست و مدیریت.

شاید مخالفان دولت از سقوط دولت استقبال می‌کنند اما حزب کارگزاران سازندگی بر این باور است، بهترین راه بازسازی دولت براساس آهنگ همان رایی است که ملت سخاوتمندانه به آن تقدیم کرد: یک دولت تازه برای شرایط تازه؛ قبل از آنکه دیر شود.

چرا فریادهای آقای حضرتی شنیده نشد؟!

۴ نکته درباره رفیق نیمه راه شدن اصلاح‌طلبان با روحانی

چرا فریادهای آقای حضرتی شنیده نشد؟! 

آقای الیاس حضرتی در دفاع از استیضاح آقای

کرباسیان در مجلس فریاد می زدکه" دستمان

 تنها به وزیر اقتصاد رسیده است واگرنه باید

رئیس جمهور را استیضاح می کردیم..." اما

این صدا با همه بلندی اش، به گوش ها نرسید

و البته دلنشین هم نبود. اما چرا؟ چرا اصلاح

طلب ها نمی توانند حساب شان را از امروز

دولت جدا کنند؟

محسن مهدیان:‌ آقای الیاس حضرتی در دفاع از استیضاح آقای کرباسیان در مجلس فریاد می زدکه" دستمان

تنها به وزیر اقتصاد رسیده است واگرنه باید رئیس جمهور را استیضاح می کردیم..."

اما این صدا با همه بلندی اش، به گوش ها نرسید و البته دلنشین هم نبود. اما چرا؟ چرا اصلاح طلب ها نمی

 توانند حساب شان را از امروز دولت جدا کنند؟

پاسخ خیلی روشن است.

ا* این دولت تنها وتنها با حمایت همه جانبه و بلاشرط اصلاح طلب ها به قدرت رسیده است. همین جناب

حضرتی در ایام انتخابات اعلام کرد که "تمام قد" در حمایت از روحانی هستیم؛ آنهم "بدون هرگونه شرطی".

حافظه آقایان اگر کوتاه مدت است، البته حافظه رسانه ای کشور پاک شدنی نیست. بگذریم که همین آقای

حضرتی چند ماه بعد و در شروع بروز چالش های اقتصادی، چون فکر نمی کرد یکروز کارد ها به استخوان

برسد، اینطور گفت: " اصلاح طلب ها در سختی ها نیز در کنار دولتند" حالا چه اتفاقی افتاده است؟ بله امروز

روز سختی است؛ بمانید و سفره تان را جدا نکنید.

2* ممکن است سوال شود که " حمایت کردیم؛ مثل خیلی ها. انتخابات ، انتخابات است. مگر اصولگراها از

احمدی نژاد برائت نکردند؟" سوال دقیقی است. بله اصولگراها حق داشتند اعلام برائت کنند؛ چون احمدی

نژاد نفاق داشت. ظاهر آنروزش را چه کسی تصور می کرد با چنین باطنی همراه باشد؟ طبیعی است که با

گذشت زمان و روشن شدن حقیقت عقب نشستند.

اما آقای روحانی چی؟ الحمدالله از ویژگی های ممتاز آقای روحانی این است که همین بوده و همین است. با

همین شعارها و همین تیم و همین برنامه. همان روزها دلسوزان هشدار دادند این تیم و این برنامه و این

راهبرد تهش چالش های تودرتوی سهمگین است. اما اصلاح طلب ها با چشم باز حمایت کردند؛ پس باید

بایستند و همراهی کنند.

3* ممکن است مثل بسیاری از سلبریتی ها پشیمان شوند و سوال کنند که " خب قبول. آنروز اشتباه کردیم

 و امروز متوجه شدیم. نمی شود اعلام برائت کرد؟" پرسش درستی است. اما حرف نهائی اینست که در همین

حرف نیز بی صداقتی است.

امروز اگر از دولت اعلام برائت می کنند و رگ گردن شان در مجلس بیرون می زند، باز هم از درد مردم نیست؛

متوجه شدند که از این دولت آبی گرم نمی شود و دیگر حاضر نیست برای آنها هزینه دهد. حاضر نیست

مطالبات حداکثری آنها را دنبال کند. نمونه اش سخنان آقای خاتمی و توصیه هایش به دولت؛ از رفع حصر

 گرفته تا آزادی زندانیان و غیره.

همین امروز که آقای حضرتی در مجلس از درد مردم می گفت و حسابش را از دولت جدا می کرد، محمدصادق

جوادی حصار عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی در سرمقاله روزنامه اعتماد می نویسد که باید حسابمان

را از دولت جدا کنیم چون آقای روحانی حرف ما را گوش نداده است. حالا به چه حرفی: عمل به وعده هایی

 مثل رفع حصر و افزایش آزادی های مدنی و رعایت گسترش حقوق شهروندی و غیره..

مشکلات مردم چنین فهرستی دارد؟ با این بهانه ها می خواهید حساب تان را از مردم جدا کنید؟ امروز هم

صداقت ندارید.

4* ممکن است گفته شود: " گذشته را که باختیم. باید برای انتخابات آینده فکری کرد..." بله. اگر این را

بگویند صادقانه است. همین را بگویند.