نیروی هوایی عزادار شد

امیرسرتیپ خلبان محمود ضرابی، دبیر کانون هوانوردان و دوستداران آسمان آبی به یاران شهیدش پیوست. خلبان ضرابی با 4800 ساعت پرواز جنگی از قهرمانان گمنام کشور بود. ضرابی می‌گفت: «ما خلبانان بازنشسته جنگ از ارائه خدمات اجتماعی به مردم لذت می‌بریم. ما که در نیروی هوایی برای دفاع از وطن 290 شهید 184 جاویدالاثر و 57 اسیر دادیم، برای اینکه ایران، ایران شود حاضریم هر کاری انجام دهیم ما شیفته میز و مقام نیستیم ما عاشق ایران هستیم. ما به عنوان یک سرباز وظیفه‌ای داشتیم، انجام دادیم، آیا مسئولان هم در مورد خلبانان به وظیفه خود عمل کردند؟ ما سهم نمی‌خواهیم زیاده‌خواهی نمی‌کنیم ما می‌گوییم پرچمی را که با اهتزاز درآوردیم دست این قهرمانان شایسته کاردان، لایق و با شهامت بدهید تا ایران سرفراز بماند.»

ضرابی 4800 ساعت پرواز جنگی در کارنامه داشت؛ از دریای خزر تا خلیج‌فارس را در 32 دقیقه پرواز می‌کرد. محفلی از قهرمانان دفاع مقدس تحت عنوان کانون هوانوردان و دوستداران آسمان آبی تاسیس کرده‌ بود تا پس از پایان جنگ که قدرت تقسیم شده و در دولت و مجلس و قوه قضائیه خبری از حضور این قهرمان نیست آنها بتوانند برای اجتماعات خود مرور خاطرات غرورآفرین دوران دفاع مقدس دور هم جمع شوند. این کانون در سال 1386 با مشارکت 1210 نفر از جمع سربازان باقیمانده دفاع مقدس توسط خلبان محمود ضرابی تاسیس شد. ضرابی می‌گفت از بازنشستگی نگویید ما بازهای نشسته‌ایم.

ضرابی نقل می‌کرد: در آذرماه 1359 به دستور معمار بزرگ انقلاب امام خمینی؛ به رئیس‌جمهور وقت و وزیر کشور موظف شدند قهرمانان جنگ را معرفی کنند و در آن زمان در نیروی هوایی پنج نفر معرفی شدند و قرار شد در دادگاه این پنج نفر خیابان‌هایی به اسم آنها نامگذاری شود که عبارت بودند از منوچهر محققی در تبریز، عباس دوران در شیراز، علی غنیاری در نارمک تهران، رضا سعیدی در چیذر تهران و در کرمان می‌خواستند به نام من هم خیابان را نامگذاری کنند ولی من قبول نکردم و گفتم من فقط یک سربازم و اگر می‌خواهید نامگذاری کنید فقط بنویسید سرباز که آنها هم قبول کردند. ضرابی در سال 1360 نخستین مرکز آموزش جنگنده اف 4 را در ایران راه‌اندازی کرد وی همزمان با آغاز دفاع مقدس جانشین معاونت عملیات پایگاه ششم بوشهر را عهده‌دار بود در چندین عملیات بزرگ برون‌مرزی همچون کمان 99 در روز اول مهر 59، عملیات مروارید که نیروی دریایی عراق را منهدم کرد، عملیات فتح‌المبین و بیت‌المقدس و طریق‌القدس و... حضور داشت.

ضرابی به مدت سه سال هم وابسته نظامی ایران در چین بود. در شش ماه اول جنگ و پیش از فراررسیدن سال 1360 و در تداوم عملیات تاکتیکی هوایی بیش از یازده میلیون پوند مهمات توسط ضرابی و همرزمانش در نیروی هوایی علیه نیروهای سطحی دشمن، زیرساخت‌های اقتصادی و شبکه صدور نفت عراق مورد استفاده قرار گرفت. بدین ترتیب علاوه بر موفقیت در توقف پیشروی دشمن و زمینه و زمان کافی برای حضور کامل نیروی زمینی ارتش و سایر نیروها در جبهه فراهم گردید.
صدام پس از روبه‌رو شدن با نیروی هوایی ایران در نخستین دیدارش با ملک حسین، پادشاه اردن به او می‌گوید، در محاسباتش دچار اشتباه شده است. ملک حسین با اشاره به این‌که صدام از ضربات کوبنده نیروی هوایی ایران دچار شگفتی شده و در خاطراتش گفته است: «نگرانی صدام یک سال پس از جنگ با تشدید حملات ایرانی‌ها بیشتر شد به‌گونه‌ای که در این مدت بیش از 60 درصد نیروی هوایی عراق نابود شده و در نیروی دریایی، توان عراق کاملا از بین رفته بود و صادرات نفت عراق از 5/3 میلیون بشکه در روز به 250 هزار بشکه در روز تقلیل یافت. ضمن اینکه، با بمباران نیروگاه‌های تولید انرژی، عراق مجبور به خرید برق از کشورهای سوریه و ترکیه شد.» به جرأت باید گفت هرگز ملتی تا این حد برای بقا و افتخار خود را مدیون این تعداد کم ندیده است.

ضرابی در نشستی در جمع همرزمانش نقل می‌کند که وقتی حصر آبادان شکسته شد، تصمیم گرفته شد که خبر را به رهبر انقلاب بدهیم. آقای محسن رضایی گفتند، فوراً یک اف 5 زین کنید من خبر را ببرم. فکر می‌کردند موتور وسپا است.آقای رضایی در کابین عقب اف 5 نشست وقتی به تهران رسیدند سه تا پلاستیک پر شده بود و آقا محسن را با آمبولانس بردند.

ضرابی می‌گوید شما وقتی در بازی شرکت می‌کنید اگر برنده شدید، طرف مقابل می‌بازد ولی در بازی عشق برد با باختن است.
از پیکر بی‌سرم تعجب نکنید/سر باز شدن برای سر باختن است

هیچکدام از این عزیزان که اینجا نشسته‌اند ننشسته‌اند که نشان هزار ساعت پرواز جنگی بزنند روی سینه‌شان یا پرچم افتخار بدهند دست‌شان یا خونه 5 هزار متری توی صاحبقرانیه بدهند... به ما قول داده بودند اگر جنگ را با موفقیت تمام کنیم خونه می‌دهیم، ویلا می‌دهیم، پول می‌دهیم براتون این‌چنین می‌کنیم، آنچنان می‌کنیم، حال مسئولین گرفتار شده‌اند یادشان رفته، آقا یک متر زمین در بهشت زهرا بدهیم ما بریم توش بمیریم حالا ببینید یک ماکت هواپیما گذاشته‌اند در بهشت زهرا پزش را می‌دهند من می‌گویم پز زنده‌ها را بدهید، اینها آدم‌هایی هستند که می‌توانند برای شما همه چیز به وجود بیاورند، اینها مدیران شایسته‌ای هستند نباید خانه‌نشین باشند. اگر امروز از محمود اسکندری صحبت می‌کنید (محمود اسکندری خلبانی بود که پل خرمشهر را با موشک سیرزی زد و باعث شد پشتیبانی ارتش عراق تعطیل شود و ارتش عراق در خرمشهر تسلیم شد). این خلبانان بازنشسته همه محمود اسکندری هستند. متاسفانه عادت نداریم از زنده‌ها تعریف کنیم مگر صمد بالازاده، اصغر سپیدموی‌آذر، رضا سعیدی، داریوش ندیمی، ابراهیم امیدبخش کم آدم‌هایی هستند؟ اینها هستند که افتخار آفریدند و ایران را حفظ کردند ولی گمنام ماندند. ما یک نماینده داشتیم در امیدیه با هلی‌کوپتر دارند روی خلیج‌فارس گردش می‌کنند می‌گوید یک دور زدیم هلی‌کوپتر رفت بالا. گفتم چی شده؟ خلبان گفت دوتا اف4 از زیر ما رد شدند و رفتند محققی و عموئی پالایشگاه صفوان در مرز کویت را به آتش کشیدند. ما می‌خواستیم برویم در خاک عراق البکر الامیه و ام‌القصر را بزنیم احتیاج به نقطه نشونی نداشتیم دود حاصل از آتش‌سوزی پالایشگاه صفوان مهمترین نقطه نشونی بود. اسم ابراهیم امیدبخش را کمتر شنیده‌اید، اینها دلاورانی هستند که با جان‌شان ایران را حفظ کردند.
ما به عنوان سرباز وظیفه‌ای داشتیم انجام می‌دادیم. مسئولین کار خودشان را انجام بدهند.
هرگز نمی‌گوییم آنهایی که بالا نشسته‌اند دارند تقسیم غنایم می‌کنند سهم ما چه شده؟ اما سهم‌خواهی نمی‌کنیم و زیاده‌خواهی نمی‌کنیم ما می‌گوییم پرچمی را که این قهرمانان ما تقدیم صدها شهید و جانباز و اسیر به اهتزاز درآورده‌اند به دست خودشان بدهید، به دست این دلاوران کاردان لایق با شهامت بدهید که ایران سرافراز بماند. اینها مدیرانی هستند که می‌توانند در همه زمینه‌های فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و نظامی در مدیریت کشور مشارکت کنند و همانطوری که جنگ را اداره کردند کشور را اداره کنند.
ولی متاسفانه گوش شنوایی وجود ندارد و این پیشکسوتان جهاد و شهادت با حقوق اندک بازنشستگی روزگار می‌گذرانند و خون دل می‌خورند. مراسم تشییع پیکر امیرسرتیپ دوم خلبان جانباز محمود ضرابی از پیشکسوتان نیروی هوایی ارتش حماسه‌سازان دفاع مقدس و دبیر کانون خلبانان ایران بدون حضور هیچ‌یک از مسئولین کشور با حضور جمعی از مسئولین ارتش در غربت تمام در ستاد نیروی هوایی برگزار شد و پیکر آن قهرمان پس از تشییع در قطعه 38 (صالحین) بهشت زهرا آرام گرفت.